Technika
PVR w dekoderze polsat box 4K Aktualizacja oprogramowania systemowego i obsługa dysku twardego
Kiedy dekoder polsat box 4K został udostępniony abonentom we wrześniu 2021 roku, prezentowaliśmy go na łamach „TV-Sat Magazynu” naszym Czytelnikom.
Wówczas jeszcze nie wszystkie funkcje były już dostępne, teraz za sprawą najnowszych aktualizacji oprogramowania systemowego wprowadzono możliwość nagrywania programów na dysk twardy. Dekoder polsat box 4K łączy ze sobą możliwość odbioru programów satelitarnych, IPTV oraz serwisów internetowych w 4K. Pracuje w trybie DUO, który umożliwia „przełączanie między telewizją satelitarną, a telewizją kablową IPTV działającą na światłowodzie Plusa, Internecie szerokopasmowym Netii i Orange o minimalnej prędkości 8 Mb/s” (cytat z materiałów PB) dla treści w wysokiej rozdzielczości, w wypadku 4K powinno to być nie mniej niż 25 Mb/s. Ograniczenie odnośnie dostępu do Internetu za pośrednictwem Plusa, Netii i Orange dotyczy IPTV, natomiast korzystanie z innych funkcji sieciowych, na przykład zainstalowanych w dekoderze aplikacji (m.in. Polsat Box Go, Disney+), możliwe jest dzięki dowolnemu dostawcy. Dekoder pracuje w oparciu o własny system operacyjny operatora Graphyne, nie ma zatem możliwości korzystania z aplikacji dla Androida czy iOS. Jest sterowany pilotem wykorzystującym zarówno łączność Bluetooth jak i klasyczny sygnał podczerwieni (IR). To ważna zmiana w porównaniu do starszych konstrukcji, technologia Bluetooth pozwala bowiem na wygodniejszą obsługę: pilot nie musi być skierowany bezpośrednio w stronę urządzenia, a dekoder może być zabudowany na przykład w regale czy szafce. Można go nawet sterować zza ściany, o ile ta nie degraduje sygnału w nadmiernym stopniu, a odległość nie przekracza granicy zasięgu.
Jak widać na zdjęciu panelu tylnego, z prawej strony zainstalowana jest kieszeń dla dysku twardego SATA. Instalacja takiego dysku kojarzy się zazwyczaj z funkcją PVR (Personal Video Recorder) umożliwiającą nagrywanie odbieranych programów na wbudowanym twardym dysku, ale jak wiemy, w tym dekoderze dotychczas nie była ona dostępna. Jego użytkownicy mogli za to korzystać z funkcji nPVR, czyli „nagrywania w chmurze”. Choć samo słowo „nagrywanie” nie jest w tym wypadku określeniem oficjalnym, bo w usłudze nPVR taka operacja zgodnie z licencją nazwana została „zleceniem nagrania przez Klienta”, w artykułach używamy go, ponieważ jest bardziej zrozumiałe, poza tym i tak, bez względu na techniczne aspekty tej funkcji, właśnie to określenie jest powszechnie stosowane.Aby coś nagrać w usłudze nPVR, użytkownik w menu dekodera wskazuje, jaki program i w jakich godzinach ma zostać zarejestrowany, a resztę wykonuje serwer, zapisując i przechowując nagranie. W tym wypadku nie ma żadnego znaczenia rodzaj i stopień zaawansowania instalacji satelitarnej, można bowiem nagrywać nawet wówczas, kiedy źródłem odbioru jest Internet, a instalacji satelitarnej nie ma wcale. Ponieważ podczas nagrywania między serwerem a dekoderem nie ma wymiany danych, można w tym czasie oglądać cokolwiek, można też dekoder wyłączyć. Oczywiście, aby obejrzeć wykonane nagrania, dekoder musi mieć połączenie z Internetem, odtwarza się je bowiem z serwera, tak samo jak materiały VOD. Funkcja nPVR nie potrzebuje żadnego dodatkowego wyposażenia, bowiem sam dekoder po instalacji jest do niej od razu przygotowany. Jedynym warunkiem technicznym jest połączenie z Internetem. Korzystanie z nPVR nie wymaga w związku z tym żadnych dodatkowych inwestycji w sprzęt, choć operator może naliczać koszty abonamentowe. Ale to zupełnie inny temat i uregulowania, których zasady określa umowa.Od strony technicznej usługa nPVR umożliwia nagrywanie wielu programów jednocześnie, limitowana może być też pojemność wirtualnego dysku przypisana do konta użytkownika i czas przechowywania nagrań. A ponieważ nagrywanie w usłudze nPVR dostępne jest tylko dla wybranej grupy kanałów oferowanych przez platformę, nie ma możliwości nagrywania programów spoza niej, w tym oczywiście programów z innych satelitów.Nieco inne zasady dotyczą PVR, funkcji, która pojawiła się dzięki niedawnej aktualizacji systemu. Wymaga ona instalacji 2,5 calowego dysku twardego SATA w kieszeni na tylnym panelu, którym może być dysk HDD lub SSD. Ponieważ nie jest on wyposażeniem standardowym, użytkownik musi go kupić we własnym zakresie, a koszt takiego zakupu zależy od rodzaju i pojemności dysku i może się kształtować od kilkudziesięciu, do nawet kilkuset złotych. Pojemność jest ważna, bo od niej zależy, ile godzin nagrań można na dysku przechowywać, zależy to też od treści, które użytkownik zamierza nagrywać. Chodzi bowiem o przepływność, bo inaczej będzie w przypadku dyskusji w studiu retransmitowanej w SD, inaczej dynamicznego filmu w HD, a jeszcze inaczej w przypadku meczu w 4K. Różnice mogą być duże, dla przykładu godzina nagrania z mało dynamicznego programu SD (H.264) zajęła około 800 MB, godzina nagrania w HD (H.264) od 1,6 do 2,9 GB, a godzina nagrania w 4K (HEVC) od 4,11 GB w przypadku kanału z modą, poprzez 6,03 GB dla kanału filmowego do nawet ponad 7GB przy transmisji z meczu na kanale sportowym. Są to wartości rzeczywiste, odczytane z realnie wykonanych nagrań. Mimo to należy je traktować orientacyjnie, bowiem dla różnych kanałów, nawet w tej samej grupie treści, różnice mogą być jeszcze większe.Biorąc pod uwagę te dane, można wyliczyć mniej więcej, jakiej pojemności dysk będzie potrzebny dla konkretnego użytkownika i w jaki model w związku z tym najlepiej zainwestować. Jednak przy takim szacowaniu należy przyjąć wyższe wartości i założyć pewien zapas. Jeśli chodzi o wybór, czy ma to być dysk HDD czy SDD, to prawdopodobnie głównym kryterium wyboru będzie cena, ale, pomijając inne różnice konstrukcyjne, warto też pamiętać, że dysk SSD jest bezgłośny, podczas gdy dysk HDD generuje, co prawda niezbyt intensywny, ale jednak w cichym pomieszczeniu lekko słyszalny hałas. Jeśli dekoder ma być zatem zainstalowany w sypialni, można o tym pomyśleć. Choć przy dwóch i pół cala, nawet w przypadku dysku HDD, problem nie powinien być specjalnie dokuczliwy.
Przystąpmy teraz do instalacji dysku i funkcji PVR. Zaczynamy od sprawdzenia wersji oprogramowania. Jeśli jest aktualna (w czasie przygotowywania tego artykułu była to wersja 1.1.14), z oprogramowaniem nie trzeba robić nic, pozostaje tylko wyłączyć dekoder. To ważne, bowiem fizyczne podłączenie dysku (czyli wsunięcie kieszeni z dyskiem do dekodera) przy włączonym zasilaniu może uszkodzić elektronikę dysku, dekodera albo dane na nośniku. Oczywiście, nie zawsze musi się tak stać, ale takie postępowanie zwiększa ryzyko. Nie ma znaczenia, czy dysk jest pełny danych czy pusty, ale przy inicjalizacji wszystkie dane zostaną z niego usunięte. Trzeba o tym pamiętać nawet, kiedy będzie się chciało tylko wypróbować dysk. Ponieważ trzeba się liczyć z utratą danych, jeśli są potrzebne, należy je wcześniej przenieść na inny nośnik.Instalacja dysku jest prosta i bezproblemowa. Wystarczy włożyć go do szuflady, zamknąć ją i bez dodatkowego mocowania (nie ma tutaj żadnych śrubek) wsunąć do kieszeni na tylnym panelu. Sprawdziłem różne dyski i, co ciekawe, zadziałał nawet dysk M.2 w adapterze SATA, który został przez dekoder prawidłowo zidentyfikowany. Ale o tym oraz o wykorzystaniu PVR w dekoderze polsat box 4K w następnym wydaniu „TV-Sat Magazynu”, w którym dokończymy ten artykuł.
